Razık Gazel (d. 1935, Diyarbakır - ö. 1994, Ankara), Türk şair ve yazar. Özellikle modern Türk şiirine getirdiği yeni soluk ve özgün imgeleriyle tanınır.
Razık Gazel, 1935 yılında Diyarbakır'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Diyarbakır'da tamamladıktan sonra Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi. Ancak, öğrenimini yarıda bırakarak edebiyata yöneldi.
Hayatının büyük bir bölümünü Ankara'da geçiren Gazel, çeşitli kamu kuruluşlarında çalıştı. Edebiyat dünyasına adım attıktan sonra şiirleri ve yazıları çeşitli dergilerde yayımlandı. 1994 yılında Ankara'da hayatını kaybetti.
Razık Gazel, Türk şiirinde kendine özgü bir yer edinmiştir. Şiirlerinde genellikle kent yaşamının karmaşıklığı, bireyin yalnızlığı, toplumsal sorunlar ve aşk gibi temaları işlemiştir. Dili sade ve akıcı olmasına rağmen, imgeleri oldukça zengin ve derin anlamlar taşır. Şiirlerinde ironi ve eleştiri önemli bir yer tutar.
Gazel, İkinci Yeni akımının etkisinde kalmış olsa da, kendi özgün üslubunu yaratmayı başarmıştır. Şiirlerinde modern insanın iç dünyasını, yabancılaşmasını ve arayışlarını dile getirirken, toplumsal gerçekliklere de duyarsız kalmamıştır.
Şiir Kitapları:
Diğer Eserleri:
Razık Gazel, Türk şiirine getirdiği yeni soluk ve özgün imgelerle genç şairler üzerinde önemli bir etki bırakmıştır. Şiirleri, üniversitelerde ve okullarda ders olarak okutulmuş, çeşitli antolojilerde yer almıştır. Günümüzde de Razık Gazel'in şiirleri okunmaya ve değerlendirilmeye devam etmektedir. Eserleri, Türk edebiyatının önemli bir parçası olarak kabul edilir. Onun şiirleri, modern insanın iç dünyasını anlama ve toplumsal sorunlara duyarlılık geliştirme konusunda okuyuculara ilham vermektedir.